ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Χωρίς Πανελλαδικές σε τμήματα με χαμηλές βάσεις

Να συνεννοηθούν οι καθηγητές του σχολείου με τους καθηγητές των πανεπιστημιακών τμημάτων για την εξεταστέα ύλη

Δεν μπορεί να λυθεί μια κι έξω το θέμα των εξετάσεων. Αλλά μπορεί να ελαφρυνθεί. Ας πούμε, ήδη το τριετές βιβλίο σού δίνει τη δυνατότητα να περιορίσεις την εξωσχολική βοήθεια. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να αρχίσουμε σιγά σιγά να βλέπουμε ότι είναι υπερβολική η χρήση των φροντιστηρίων από τις οικογένειες και ότι το σχολείο μπορεί να ανταποκριθεί στα προβλήματα των παιδιών. Σε σχέση με τις εισαγωγικές, δεν μπορούμε με φιρμάνι να βγάλουμε ένα διάταγμα που θα λύνει το πρόβλημα. Σε κάποιες σχολές που έχουν χαμηλή βάση και μικρή ζήτηση, γιατί τα παιδιά να μην μπορούν να πάνε εκεί χωρίς εξετάσεις αλλά με διαφορετικά κριτήρια;

Την παραπάνω ανακοίνωση έκανε ο υπουργός Παιδείας Αριστείδης Μπαλτάς, σε συνέντευξη στον “Ελεύθερο Τύπο” , ενώ σημείωσε τα εξής:

Α. Παραδείγματος χάριν, σε κάποια εξειδικευμένα ΤΕΙ που έχουν σχέση με περιοχές και παραγωγή. Θα προηγηθεί βέβαια μελέτη και η βοήθεια στατιστικών στοιχείων για τη ζήτηση των τμημάτων και των σχολών.

Β. Μια σκέψη είναι να γίνει τμηματικά η διαδικασία με τις εισαγωγικές. Το ιδανικό θα είναι να έχουμε 4-5 σχολές πολύ μεγάλης ζήτησης όπου εκεί είναι αναπόφευκτες οι εξετάσεις. Μπορεί όμως κάποια στιγμή να πετύχουμε στα περισσότερα να μην είναι αναπόφευκτες.

Η ΥΛΗ

Γ. Ενα ακόμα παράδειγμα είναι η ύλη της Γ’ Λυκείου σε πανελλαδικώς εξεταζόμενα. Η ύλη πρέπει κάπου να παντρεύεται με την ύλη του αντίστοιχου μαθήματος στο πρώτο έτος. Αν βρούμε έναν τρόπο να συνεννοηθούν οι καθηγητές του σχολείου με τους καθηγητές των τμημάτων που, ας πούμε, διδάσκουν Φυσική πρώτου έτους, για το περιεχόμενο του μαθήματος, θα δημιουργήσουμε μια γέφυρα που μπορεί να κάνει φυσιολογική την ένταξη των μαθητών στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, χωρίς ίσως την ανάγκη εισαγωγικών.

ΕΝΙΑΙΟ ΒΙΒΛΙΟ

Δ. Το ζήτημα της Παιδείας εγώ το βλέπω ενιαίο. Η αντιμετώπιση όμως είναι δύσκολη για δύο λόγους: Πρέπει να συνενώσεις 2 γραμμές, η μία που οφείλει να ξεκινήσει από αλλαγές από την πρώτη Δημοτικού και η άλλη που οφείλει να ξεκινήσει από τα προβλήματα στη Γ’ Λυκείου που έχεις κάθε χρονιά. Το ενιαίο βιβλίο για τις τρεις τάξεις του Λυκείου και η «χαλάρωση» της έκτασης της ύλης είναι κάποιες από τις αλλαγές που μπορούμε να προχωρήσουμε, σε συνάρτηση βέβαια με τους υπηρετούντες δασκάλους και καθηγητές που έχουμε στη διάθεσή μας. Αλλο παράδειγμα είναι τα μαθήματα ξένων γλωσσών. Αυτά πρέπει να οδηγούν σε επάρκεια και στο τέλος των σπουδών τα παιδιά να παίρνουν το ανάλογο πτυχίο. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε.

ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Ε. Θέλω να αρχίσω να πηγαίνω σε σχολεία εν λειτουργία. Οχι για τυπική επίσκεψη. Να βλέπω τους καθηγητές, να κάθομαι μισή ώρα, να παρακολουθώ μαθήματα από το δημοτικό μέχρι τη Γ’ Λυκείου. Η εικόνα που σου δίνεται από κει είναι πολύ διαφορετική από αυτό που ξέρετε. Υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις, θα τις έλεγα και ηρωικές, και είναι εκτός εικόνας του δημόσιου διαλόγου. Αν αυτό προβληθεί -σχολεία που έχουν κινητοποιήσει γονείς και τοπική κοινωνία ώστε να κάνουν πράγματα- θα αρχίσει να αποκτά η κοινωνία μια άλλη εικόνα περί του τι πραγματικά συμβαίνει. Εχουμε κατά κανόνα ένα δημόσιο λόγο κι ένα δημόσιο τοπίο που τείνει να υπογραμμίσει το κακό παράδειγμα και όχι το καλό.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ

Ζ. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το εξής: Και εποπτικό ρόλο θέλουμε και συμβούλια που πραγματικά θα συμβουλεύουν. Αυτό που δεν θέλουμε είναι να δημιουργείται σύγχυση αρμοδιοτήτων μεταξύ πρυτανικών αρχών και συμβουλίων. Αναζητούμε τη μορφή ενός οργάνου που θα διαθέτει δύο είδη ομάδων με διακριτές αρμοδιότητες: μία καθαρά συμβουλευτική και μία εποπτική. Αυτά όλα θέλουμε να τα συζητήσουμε τώρα που τελειώνουμε με το νομοσχέδιο σε έναν πραγματικό ανοιχτό και δημόσιο διάλογο με πολλά περιθώρια πραγματικής διαβούλευσης.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΣΤΑ ΑΕΙ

Η. Υπάρχει γενικότερα πρόβλημα με τη χρηματοδότηση της χώρας. Δημόσιες επενδύσεις αυτή τη στιγμή είναι περίπου αδύνατον να γίνουν. Δεν είμαστε αντίθετοι σε εξωτερικές χρηματοδοτήσεις με τη μορφή δωρεών, παροχών, ευεργεσιών. Στη συνεργασία με ιδιωτικές εταιρίες είναι πιο δύσκολα τα πράγματα. Είμαστε αρνητικοί σε φαινόμενα όπου η έξωθεν εταιρία προσδιορίζει τομείς έρευνας ή ελέγχει τα αποτελέσματα και τα ενδεχόμενα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Στο ΕΜΠ, για το οποίο γνωρίζω, υπήρχαν πάντα εταιρίες που χρηματοδοτούσαν. Είχαμε, για παράδειγμα, εργαστήρια αντοχής υλικών που έκαναν δοκιμές. Αυτές τις δοκιμές τις πλήρωναν οι εταιρίες. Δεν έχουμε πρόβλημα σε τέτοια ζητήματα. Εχουμε ζητήματα στον έλεγχο του πανεπιστημίου από τις εταιρίες και σε παρεμβάσεις σε προγράμματα σπουδών ή σε κατευθύνσεις, ανάλογα με το συμφέρον της κάθε εταιρίας. Εκεί θέλουμε την πλήρη και ουσιαστική αυτοδιοίκηση των πανεπιστημίων με ακαδημαϊκά κριτήρια.

ΣΧΕΔΙΟ ΑΘΗΝΑ

Θ. Απολύτως ειλικρινά, θεωρώ ότι ολόκληρο το τοπίο της Τριτοβάθμιας θέλει επανεξέταση. Δεν θα χρησιμοποιούσα τον όρο Αθηνά Ι ή ΙΙ γιατί, εκτός πολλών άλλων, αντί να λύσει προβλήματα μάλλον δημιούργησε περισσότερα. Θα έλεγα ότι αυτό που σχεδιάζουμε και ελπίζουμε πολύ γρήγορα να το βάλουμε σε εφαρμογή είναι ομάδες μελέτης για Συμβούλια Ιδρυμάτων, μεταπτυχιακά, για την κατανομή των Ιδρυμάτων της Τριτοβάθμιας, η οποία θα είναι και γεωγραφική. Υπό εξέταση θα τεθούν και η μορφή των πρυτανικών εκλογών, τα προγράμματα σπουδών. Σε μια κλίμακα 3-4 μηνών θα θέλαμε να έχουμε αποτελέσματα από αυτές τις ομάδες μελετώντας και την εθνική ιστορία των Ιδρυμάτων αλλά και τη διεθνή εμπειρία. Στη συνέχεια θα φτιαχτεί μια επιτροπή για το νέο νόμο-πλαίσιο που θα αφορά όλο το τοπίο της Τριτοβάθμιας (ΑΕΙ, ΤΕΙ, ΙΕΚ, κολέγια). Αν το πετύχουμε αυτό, η ελπίδα μας είναι ότι θα οικοδομήσουμε ένα κλίμα ακαδημαϊκής συναίνεσης που θα επιτρέψει και την πολιτική συναίνεση. Και όχι το αντίστροφο, όπως έγινε με το νόμο Διαμαντοπούλου.